بصیرت

بصیرت

سرکار خانم لطفی‌آذر در این بحث، به بررسی واقعه‌ی عظیم عاشورا و نقش بصیرت و دید عمیق، در نحوه‌ی برخورد افراد با این واقعه می‌پردازند. ایشان با بیان مصادیق آشنا از آن روزگار و بررسی نکات شخصیتی هر یک از آنان، علت حرکت درست یا غلطشان را تبیین می‌کنند. در این بحث، اثبات می‌شود که هدف امام حسین(علیه‌السلام) نه رسیدن به قدرت، نه نجات خود و خانواده و نه حتی پرداختن به عبادات شخصی صِرف نبود؛ بلکه ایشان تنها برای حفظ دین جنگیدند و به همین علت بود که همه چیز را به پای هدفشان ریختند.

در آن عصر، تنها کسانی درست حرکت کردند و از صراط باریک‌تر از موی حقیقت، به سلامت گذشتند، که بصیرت و عشق داشتند و در عمق نگاه خود، امامشان را می‌دیدند که هر چه او گفت و کرد و فرمان داد، همان را بر دیده بگذارند و جز به خطّ اطاعت نروند.

سرکار خانم لطفی‌آذر برای تبیین این مسئله، وارد خطبه‌های نهج‌البلاغه می‌شوند و از کلام گهربار امیر سخن، حضرت علی(علیه‌السلام) و نیز شرح علامه جعفری(رحمةالله‌علیه) بر این سخنان، بهره می‌جویند. ایشان در تبیین نگاه ملکوتی به اشیاء، به بحث دنیا می‌رسند و نحوه‌ی ارتباط صحیح با دنیا و شناخت باطن آن را به تفصیل، بیان می‌کنند و مسئله‌ی مال و روزی را نیز به عنوان یکی از جلوات دنیا، که به راحتی انسان را دچار فرهنگ سرمایه‌داری می‌کند، پیش می‌کشند.